Met een open geest onderzoekt Chris Meulemans (1976) de menselijke drang om onze omgeving te manipuleren en te controleren. Ze doet dit in schilderijen die, dankzij een raadselachtige combinatie van figuratieve elementen en abstracte technieken, de kijker aantrekken en aanmoedigen om hun eigen verhaal in het beeld te lezen.
De planten en bloemen die ze afbeeldt zijn een middel om de kwetsbaarheid van de natuur op te roepen, maar ook van ons dagelijks leven, van onze opgelegde